Στις μέρεςμας, η ελληνική δημοτική μουσική και ο παραδοσιακός χορός, παρά τουςμετασχηματισμούς και τις αλλοιώσεις που υφίστανται μέσα σ ένα κλίμααυξανόμενης εκδυτικοποίησης και αστικοποίησης, εξακολουθούν να ζουν και νασυγκινούν με τις αισθήσεις και τα μηνύματά τους. Φτάνει να μπορέσει κανείς νατα ανακαλύψει, πέρα από το επιφανειακό φολκλόρ και τις μορφές της εμπορικήςεκμετάλλευσης και καπηλείας αξιών και να τα προσεγγίσει με γνώση καισεβασμό. 

Το Λύκειο των Ελληνίδων της Λάρισαςμέσα από την παράσταση με θέμα Απότην τελετουργία στο γλέντι  αναζητά λησμονημένες τελετουργίες, έθιμα καιδρώμενα, άρρηκτα δεμένα με χορούς και τραγούδια στο διάβα των εποχών.

    Η έμπνευση γι΄ αυτή την παράσταση, όπως ομολογεί ο δάσκαλος του Λυκείουτων Ελληνίδων κ. Δημήτρης Τσιπλακούλης, προήλθε από την κοινή διαπίστωση  πως οι άνθρωποι από τα βάθη των αιώνωνσυμμετείχαν σε θρησκευτικές τελετές, που σχεδόν πάντα κατέληγαν να αποτείνουνφόρο τιμής στο θείο, στη ζωή, στη γη, στην καρποφορία, στη γέννηση και ναπατούν το θάνατο. Βασική ενοποιητική δύναμη ανάμεσα στον ελληνορθόδοξοΧριστιανισμό και στο διονυσιακό στοιχείο είναι η γλώσσα, η μουσική και ο χορός.Αυτά κρατούν ζωντανή την παράδοση. Οι βυζαντινές ψαλμωδίες σμίγουν με τοζουρνά, το βιολί, το κλαρίνο. Γι αυτό και είναι πάντοτε χρήσιμη μια αναδρομήστη διαχρονική εξέλιξη της παράδοσής μας και στην άμεση σύνδεση του τραγουδιού,της μουσικής και του χορού με την ιστορική πορεία του Ελληνισμού ως συμβόλωνταυτότητας και ιστορικής μνήμης.

   Η παράσταση του ΛΕΛ "Από την τελετουργία στογλέντι" στηρίζεται σε μουσικές καιτραγούδια, χορούς και εθιμικέςπράξεις που συνοδεύουν και συγχρόνως συγκροτούν βασικές στιγμές του εορταστικούκύκλου του χρόνου των Νεοελλήνων, όπου μπλέκονται η επίσημη λατρεία και λαϊκέςτελετουργίες, το εορτολόγιο της Ορθόδοξης Εκκλησίας και τα αγροτικά έθιμα, οιεθνικές παραδόσεις και οι μύθοι της κοινότητας. Οι επιμέρους ενότητεςμοιάζουν  να αναφέρονται κάποτε σεπαρελθόντα χρόνο, όμως εξακολουθούν να πραγματώνονται σε πόλεις και χωριά.

    Όλες οι τελετουργικές πράξειςκαταλήγουν στο πανηγύρι. Η εμπειρία αυτή της "πανηγύρεως"  (παν + άγυρις = αγορά), της πάνδημης δηλαδήγιορτής, είναι η φιλοσοφία του ελληνικού πολιτισμού που αποτυπώθηκε συμβολικάκαι πήρε μορφή και ύπαρξη, ζωντάνια και παλμό μέσα στους χορούς μας και τατραγούδια μας.  Έτσι, οι Έλληνες μέχρισήμερα πανηγυρίζουν, προσφέρουν σφάγια, δημητριακά και κρασί, στήνουν συλλογικάτραπέζια, καζάνια και ψησταριές, τρώνε και πίνουν μαζί, ξαναθυμούνται χορούς,καλούν νεκρούς και ξενιτεμένους, ξορκίζουν το θάνατο και την ακαρπία,ανασυνθέτουν την κοινότητα, ορίζονται εν χώρω και χρόνω. Οι άνθρωποι πάντατραγουδούσαν τη ζωή και ο χορός και το τραγούδι ήταν ένα μεγάλο κομμάτι τηςύπαρξής τους, ίσως η υπέρτατη καλλιτεχνική τους έκφραση.

   Αυτή είναι η συνέχεια της πορείας του Έλληνα μέσα στους αιώνες και ησυνέχεια του πολιτισμού που αντλεί και μεταδίδει, μέσα σε εορτάσιμη οφειλή, τηβίωση της αληθινής κοινωνίας των ανθρώπων, την ενότητα και την ταπεινήαλληλοπεριχώρηση. 

  Το Λύκειο των Ελληνίδων με αυτή την παράσταση αξιοποιεί το πλούσιοαρχειακό του υλικό, προϊόν πολύχρονων καταγραφών σε διάφορες περιοχές τουΕλληνισμού, την εμπειρία και την έμπνευση, που απλόχερα προσφέρει ηποικιλομορφία και ο πλουραλισμός της παράδοσής μας, τον πηγαίο αυθορμητισμό καιτην ανιδιοτελή αγάπη και ενασχόληση όλων των συντελεστών της, φανερών καιαφανών, με την παράδοση. Αξιοποιεί παράλληλα την εξαιρετική του ιματιοθήκη, πουκοσμείται από εκατοντάδες ενδυμασίες, άλλες αυθεντικές και άλλες πιστάαντίγραφα αυτών, καθώς και τα μοναδικά του κοσμήματα ,που ενισχύουν καιολοκληρώνουν κάθε εμφάνιση. Ενδύματα και αντικείμενα, λόγος και ήχοι, κινήσεις του σώματος,ηχοχρώματα και απο-χρώσεις. χαρακτηριστικά του τόπου και του χρόνου, συνδυάζονταιμε τα χρώματα της ελληνικής παράδοσης σε ένα πανόραμα εικόνων και αισθήσεων γιαόσους θα παρακολουθήσουν την παράσταση.

      Αρωγοί στο εγχείρημα αυτό του ΛΕΛ θα είναι οι καταξιωμένοι μουσικοί Νίκος Φιλιππίδης στο κλαρίνο, ΚώσταςΦιλιππίδης στο λαούτο και το τραγούδι, Γιάννης Παυλόπουλος στο βιολί και στοτραγούδι,  Φραγκίσκος Τζιωτάκης, η σημαντικότερημουσική μορφή από την Κύθνο στο βιολί, την τσαμπούνα και το τραγούδι ΦανήΜπαρμπή και Βασίλης Σαραντινός στο τραγούδι, ο Κώστας Παπαιωάννου στο κανονάκι,η κομπανία των Ασαρτζήδων από τη Γουμένισσα, στο ζουρνά Γιώργος καιΤριαντάφυλλος Ασαρτζής και στο νταούλι Δημήτρης Ασαρτζής, οι σπουδαίοι μουσικοί του Πόντου, Αργοναύτες Κομνηνοί,Ηλίας Αβραμίδης στη λύρα, Παντελής Νικολαΐδης, στο αγγείο, το σουραύλι και το ζουρνά, και  Νίκος Θεοδωρίδης στο νταούλι.