8 Σεπτεμβρίου 1994 Το Λύκειο Ελληνίδων της Λάρισας αναζητά λησμονημένα έθιμα και λειτουργίες, που σηματοδοτούν το πέρασμα του ανθρώπου από τη μία χρονική περίοδο στην άλλη, σε παράσταση πραγματοποίησε στις 8 Σεπτεμβρίου 1994 στο Κηποθέατρο της πόλης μας. Έλληνες και εποχές: η αέναη εναλλαγή των εποχών, άνοιξη καλοκαίρι φθινόπωρο χειμώνας και πάλι άνοιξη, καθώς και το βιωματικό πέρασμα των Ελλήνων από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα, που εμπεριέχουν πλήθος από τελετουργίες και μυστήρια. Ο φόβος και η ελπίδα μπροστά στις διαβατικές ώρες του χρόνου και το πέρασμα από το παλιό στο καινούριο, επέβαλλε εθιμικά την τήρηση καθορισμένων πράξεων ώστε να εκβιαστεί η τύχη (μαγικά) και να παρακληθεί το θείο ( θρησκευτικά ), και να ευλογήσει τη νέα περίοδο. Συμβολικά, λοιπόν, στην παράσταση αυτή συνοψίζοντας κορυφαίες τοπικές συνήθειες, που κάποτε τελούνταν με ευλάβεια σε πολλές περιοχές της Ελλάδας. Πρόκειται δηλαδή για αναβίωση αρχέγονων μορφών έκφρασης, που έσβησαν αφού έπαψαν να καλύπτουν συγκεκριμένες κοινωνικές ανάγκες. Γι αυτό στα πλαίσια της παράστασης, η υποχρεωτική αναπαραγωγής τους έχει αναπόφευκτα θεατρικό χαρακτήρα. Μέσα σ όλα τα έθιμα και τις τελετουργίες, υπεισέρχονται άμεσα οι μουσικοί, ο χορός και το τραγούδι, που λειτουργούν ως σύμβολα, σημεία αναφοράς επιβεβαιώνοντας την καταγωγή, τη μνήμη, τη γνώση και την αυτογνωσία του Έλληνα. Στην προσπάθεια να δοθεί αυθεντικότητα και πιστότητα στην παρουσίαση των χορών και της μουσικής προσκλήθηκαν μουσικοί μπολιασμένοι με την ντόπια παράδοση της περιοχής τους, όπως οι κομπανίες του Θανάση Σέρκου από την Γουμένισσα Κιλκίς, του Τάκη Μπέτσιου από το Τσοτύλι Γρεβενών, του Θωμά Πάτμου από το Γιδά Αλεξάνδρειας, του Δ. Κοττά από την Καλή Βρύση Δράμας, του Θ. Γκατζιούρα από την Πετρούσσα της Δράμας και του Σταμάτη Δημτσιούδη από το Νέο μοναστήρι Φθιώτιδας. ΒΙΝΤΕΟ ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΑΙ ΕΠΟΧΕΣ | 
